گوجه سبز,چغاله,میوه های نوبهاری,خواص گوچه سبز,خاصیت چغاله بادام,فواید مصرف چغاله بادام و گوجه سبز,چقدر گوجه سبز بخوریم,مصرف آب با گوجه سبز,اگزالات,مصرف زیاد گوجه سبز باعث سنگ کلیه میشود,سنگ کلیه,غذاهایی که میتوان با گوجه سبز پخت,نکاتی که در مصرف گوجه سبز باید مراعات کرد,مشگلات استفاده بی رویه از گوجه سبز

توصیه هایی برای مصرف گوجه سبز و چغاله بادام

در ترکیب گوجه سبز مقادیر زیادی پتاسیم و فلور هم وجود دارد که فلور در سلامت دندان ها موثر است و پتاسیم هم در کارکرد بافت عضلانی و عضله قلب تاثیر بالایی دارد. چغاله بادام می تواند به عنوان یک میان وعده نسبتا بی ضرر به خصوص برای بچه هایی که به تنقلات پر کالری علاقه زیادی دارند به شمار رود.

گوجه سبز و چغاله بادام از آن دست نوبرانه های بهاری هستند که به رغم گرانی این روزهای قیمتشان، از خوردن آنها نمی توان گذشت.

گرچه طعم گوجه سبز و چغاله بادام با همراهی نمک وصف ناپذیر است و میل فراوانی برای خوردن آنها ایجاد می شود، اما در کنار فواید آنها، زیاده روی در این امر، مشکلاتی را به همراه دارد و سیستم گوارشی را به دردسر می اندازد.

دکتر هاشمی به سوالاتی درباره این میوه های نوبرانه و اینکه چه میزان از این میوه ها را در برنامه غذایی روزانه داشته باشیم و با چقدر نمک آنها را مصرف کنیم پاسخ می دهد.

وی در این نوشتار، خوردن این میوه ها را از این نظر که بافت های فیبری آنها هنوز برای هضم و جذب، مناسب دستگاه گوارش نیستند، چندان قابل توصیه نمی داند.

به اندازه بخورید
معمولا نارس بودن فیبر موجود در این میوه ها می تواند مشکلات سوءهاضمه همچون دل درد، دل به هم خوردگی و نفخ بدنبال داشته باشد.

فیبرهای میوه های نارس به دلیل نوع رژیم غذایی که داریم قابلیت هضم شدن در بدن را ندارند و به همین دلیل است که خوردن آنها معمولا بدون ضرر نیست.

البته چغاله بادام تا حدی از این قاعده مستثنا است. هر چند که مصرف زیاده از حد آن هم بطور قطع می تواند مشکلاتی بدنبال داشته باشد.

چغاله بادام می تواند به عنوان یک میان وعده نسبتا بی ضرر(البته نه ثابت و همیشگی) به خصوص برای بچه هایی که به تنقلات پر کالری علاقه زیادی دارند به شمار رود.

چغاله بادام را نشسته نخورید
در مورد چغاله بادام آنچه بسیار اهمیت دارد، حتی گاهی بیشتر از مقدار مجاز خوردن آن، بحث گند زادیی و بهداشتی شدن آن است. چغاله بادام اغلب توسط دستفروش ها فروخته می شود.

این فروشنده ها معمولا سطح آن را مرطوب می کنند تا تازه تر به نظر بیاید و در عین حال مشتری بیشتری هم جذب کند.

اما موضوع اصلی اینجاست که مطمئن نیستیم آبی که مدام روی چغاله بادام ها ریخته می شود چطور و از کجا تهیه شده است. به همین دلیل باید درست مثل باقی میوه ها که پوست شان خوراکی است قبل از مصرف کاملا ضدعفونی و شست و شو شود.

چون همین آب آلوده می تواند منبع بسیاری از آلودگی های میکروبی باشد.

به عبارت دیگر نباید تحت هیچ شرایطی چغاله بادام را قبل از شست وشو خورد.

چقدر چغاله بادام بخوریم؟
در مورد چغاله بادام هم درست مثل همه مواد خوراکی دیگر نمی شود یک نسخه واحد برای همه پیچید.

هر فرد بنا به شرایط جسمانی و بویژه شرایط دستگاه گوارشی بگونه خاصی باید با این نوبرانه بهاری کنار آید.

افرادی که از نظر سیستم گوارشی با مشکل خاصی روبرو نیستند بطوریکه دستگاه گوارش آنها می تواند با هضم این خوراکی کنار بیاید، می توانند به اندازه نصف لیوان یا یک کاسه کوچک ماست خوری، چغاله بادام بخورند.

البته دقت کنید، این مقدار برای مصرف هر روز نیست! به عبارت دیگر اگر مشتری دائم چغاله بادام هستید، خیلی کمتر از این مقدار را باید درنظر بگیرید. در مورد افرادی که مشکلات گوارشی دارند، وضع بگونه دیگری است.

این افراد گاهی بطور کلی باید از خوردن این میوه منع شوند چون سیستم گوارشی آن ها توانایی هضم چغاله بادام را ندارد.

درمورد بچه ها هم که معمولا از طرفداران سرسخت چغاله بادام هستند، باید در خوردن آن محتاط باشند.

ممکن است سیستم گوارش کودکان به خصوص بچه هایی که قرار است برای نخستین بار با چغاله بادام کنار آید در هضم این میوه دچار مشکل شود و سنگینی آن، آنها را اذیت کند.

بنابراین بهتر است چغاله بادام در مقدار بسیار کم و به تدریج در اختیار آنها قرار گیرد نه یک باره و به اندازه بزرگترها.

چغاله بادام جایگزین بادام نیست
خیلی از علاقه مندان به چغاله بادام (این میوه نوبرانه) به اندازه بادام رسیده حساب باز می کنند این در حالیست که این، مقایسه ای کاملا مردود است.

بادام رسیده جزو خشکباری است که خواص زیادی دارد آن هم به لحاظ روغن، کلسیم، آهن و مواد معدنی که به طور طبیعی در آن موجود است.

اما چغاله بادام، میوه نارس بادام است و بالطبع نمی تواند همه خواص بادام را داشته باشد. چغاله بادام از نظر خواص نسبت به بادام رسیده در سطح پایین تری قرار دارد، بنابراین نمی تواند جایگزینی برای بادام به شمار برود.

گوجه سبز و یک دنیا خاصیت
گوجه سبز یکی دیگر از خوراکی های این فصل است که در مقایسه با چغاله بادام خواص بیشتری دارد.

گوجه سبز منبع خوبی از ویتامین سی و گروهی از ویتامین های بی است.

ویتامین سی در افزایش ایمنی بدن و افزایش بافت های هم بند نقش بسزایی دارد و ویتامین های گروه بی هم می توانند به کاهش استرس ها و سلامت سیستم عصبی بدن ما کمک کنند

در ترکیب گوجه سبز مقادیر زیادی پتاسیم و فلور هم وجود دارد که فلور در سلامت دندان ها موثر است و پتاسیم هم در کارکرد بافت عضلانی و عضله قلب تاثیر بالایی دارد.

گوجه سبز به عنوان میوه ای که خاصیت آنتی اکسیدانی دارد، می تواند خاصیت ضد سرطان و پیشگیری از پیری سلولی و حتی مقداری اثر کاهنده در چربی های خون داشته باشد.

چقدر گوجه سبز بخوریم؟
مقدار مصرف گوجه سبز به عوامل مختلفی بستگی دارد.

یک عامل مهم همان وضعیت گوارشی افراد است. به هر حال گوجه سبز هم یک میوه نارس است و خوردن بیش از حد مجاز آن می تواند در فرد، سوءهاضمه، کرامپ های شکمی و نفخ را به وجود آورد اما از طرف دیگر از آنجا که گوجه سبز قند پایینی دارد میوه کم ضرری است.

یکصد گرم گوجه سبز، حدود 40 کیلو کالری انرژی دارد و به همین دلیل می شود به عنوان یکی از میان وعده ها روی آن حساب کرد اما با درنظر گرفتن این نکته که مقدار مناسب گوجه سبز در هر روز به میزان نصف لیوان تا یک لیوان گوجه سبز است.

در مصرف گوجه سبز مثل چغاله بادام نکته ای که خیلی مهم است و باید نسبت به آن توجه داشت ضدعفونی کردن آن است. گوجه سبز هم جزو میوه هایی است که با پوست خورده می شود و در مورد تمام میوه هایی که با پوست خورده می شوند، ضد عفونی کردن قبل از مصرف نکته بسیار قابل اهمیتی است که حتما باید رعایت شود.

کم نمک بخورید
نمک جزء لاینفک چغاله بادام و گوچه سبز است. اصلا یکی از دلایلی که این میوه های نارس مورد توجه اغلب مردم قرار می گیرد همراه شدن آنها با نمک است. این درحالیست که مقدار نمکی که معمولا با هر وعده چغاله بادام و گوجه سبز خورده می شود خیلی بیشتر از نیاز روزانه ما به نمک (یک قاشق چایخوری در روز) است.

معمولا افراد، چغاله بادام را می گیرند همان جا نمک می زنند و شروع به خوردن می کنند که این، رفتاری کاملا اشتباه است، آن هم به این دلیل که این میوه هنوز ضد عفونی نشده است و دلیل بعدی اینکه همین نمک زیاد می تواند زمینه ساز عوارضی مثل فشار خون بالا و مشکلات قلبی در آنها شود.

ضرورت توجه به مقدار نمکی که با این خوراکی ها خورده می شود در کودکان معمولا باید بیشتر از بزرگترها باشد.

بهتر است دقت کنید بچه ها بدون نمک یا با حداقل نمک بخورند.

آن هم به دو دلیل؛ اول اینکه عوارض خوردن نمک زیاد، گریبانگیر آنها نشود و دیگر اینکه با همین مراقبت های ساده، ذائقه شان به خوردن غذاهای کم نمک عادت کند.

هضم خورش چغاله بادام راحت تر است
خیلی از طرفداران چغاله بادام گاهی آن را به صورت خورش و گاهی ترشی می خورند.

به هر حال وقتی یک خوراکی در فرآیند پخت وپز یا نگهداری طولانی مدت قرار می گیرد خواصش تغییر می کند.

این تغییر گاهی خوب است اما گاهی هم به ضرر ارزش غذایی آن ماده غذایی تمام می شود.

به هر حال پخته شدن چغاله بادام، هضم آن را ساده تر می کند یا ترشی آن، بافت های سلولزی را تا اندازه ای سست تر می کند و باعث می شود در دستگاه گوارش، هضم آسان تری داشته باشد اما همین فرآیند پخت، مواد معدنی به خصوص مواد معدنی محلول در آب چغاله بادام را تحت تاثیر قرار می دهد بطوریکه مقدار زیادی از ویتامین سی چغاله بادام تحت این فرآیند از بین می رود.

همراه با گوجه سبز آب بخورید
گوجه سبز مقادیر زیادی اگزالات دارد و می تواند در سیستم کلیوی بدن تجمع و سنگ های ادراری تولید کند.

کسانی که سابقه سنگ هایی از جنس اگزالات دارند بهتر است در خوردن گوجه سبز احتیاط کنند.

از طرف دیگر افراد دیگری هم که به خوردن گوجه سبز آن هم به مقدار زیاد علاقه دارند بهتر است همراه با آن مقداری هم آب بخورند تا اگزالات موجود در گوجه سبز رفع شود و با تولید سنگ های ادراری برای آنها ناراحتی ایجاد نکند.

روش های تهیه ماهی,نحوه طبخ ماهی,روش های طبخ ماهی,روش طبخ ماهی تنوری,روش های طبخ ماهی,درست کردن ماهی شکم پر

در این مقاله شما را با بهترین‌ راههای پخت ماهی آشنا می کنیم.

1- سوخاری کردن
واقعیت این است که بیشتر مردم،‌ طعم غذاهای سوخاری را دوست دارند و حتی خیلی از کسانی که علاقه‌ای به خوردن ماهی ندارند،‌ بدشان نمی‌آید گاهی ماهی سوخاری را در برنامه غذایی خود داشته باشند. برای سالم و مغذی‌تر شدن ماهی سوخاری،‌ می‌توانید گوشت را حدود نیم ساعت پیش از سرخ کردن، در ترکیبی از آبلیمو، نمک،‌ پودر فلفل سیاه و پودر سیر بخوابانید.

سپس هر دو طرف ماهی را به پودر سوخاری یا پودر نان خشک آغشته و ماهی را با روغن‌های مخصوص سرخ‌کردنی، سرخ کنید. قبل از خوردن ماهی، پودرهای سوخاری که آغشته به روغن هستند و در اثر حرارت دیدن، به رنگ قهوه‌ای درآمده‌اند، از سطح ماهی جدا كنید و گوشت سالم و خوش‌طعم آن را بخورید.

برای جدا شدن ساده‌تر پودر سوخاری، می‌توانید حدود 3 دقیقه پیش از پایان پخت، ‌در ماهیتابه را بگذارید تا پودر چسبیده به ماهی‌ها با بخار ایجادشده، شل و به راحتی کنده شود. برای طبخ ماهی با این روش،‌ بهتر است گوشت ماهی را به‌صورت فیله درآورید.

2- تنوری کردن
بهترین راه طبخ ماهی تنوری در خانه، استفاده از فر است. برای طبخ ماهی تنوری،‌ می‌توانید از ماهی‌های بزرگ و درسته هم استفاده كنید و نیازی به فیله کردن ماهی‌ها نیست.

در این روش، ابتدا داخل شکم یا گوشت ماهی را با مقداری نمک و کمی پودر انار یا پودر لیمو عمانی طعم‌دار کنید، سپس روی پوست ماهی چند برش عمیق بزنید و تمام پوست و داخل برش‌ها را با رب انار بپوشانید.

حالا ماهی را خوب داخل فویل آلومینیومی بپیچید و آن را بعد از قرار دادن در یک سینی یا تابه نازک، داخل طبقه وسط فر بگذارید. فر شما باید از قبل کاملا گرم شده و حداقل حدود 120 درجه سانتی‌گراد حرارت داشته باشد. مدت زمان پخت هم به اندازه ماهی بستگی دارد.

می‌توانید حدود نیم ساعت بعد از قرار دادن ماهی در فر، فویل آن را باز کنید و ببینید چه مدت دیگر برای پخت کامل زمان لازم دارید. این روش، یکی از بهترین روش‌های طبخ ماهی است که علاوه بر طعم خوبی که برای ماهی ایجاد می‌کند، به‌دلیل استفاده نكردن از روغن، غذای سالم‌تری هم خواهید داشت.

3- آبپز کردن
تعجب نکنید؛ برای تهیه ماهی با این روش، قرار نیست که ماهی‌ها را داخل آب بیندازید. فقط کافی است یک ظرف گود مانند قابلمه را تا نیمه با آب پر کنید. سپس تکه‌های ماهی که فقط با کمی نمک طعم‌دار شده‌اند، داخل فویل آلومینیومی ضخیمی بپیچید و در نهایت هم فویل‌های حاوی ماهی را بعد از جوش آمدن آب، داخل ظرف بریزید.

اگر تکه‌های ماهی کوچک باشند، ‌حدود 15-10 دقیقه برای پخت آنها کافی است. می‌توانید یک قزل‌آلای نسبتا درشت را هم حدود 30 دقیقه با این روش بپزید.زمانی که ماهی در حال پختن است، باید برای تهیه سس این غذا دست به کار شوید.

سس ماهی آبپز باید ترکیبی از رب‌ انار، گردوی آسیاب‌شده،‌ نعناع و جعفری ساطوری و مقداری هم پودر فلفل سیاه باشد که همگی آنها باید حدود 5 دقیقه باهم تفت داده شوند. درصورت تمایل می‌توانید کمی پیازداغ هم به این سس اضافه کنید. سس ماهی آبپز باید درست پیش از سرو، روی آن ریخته شود.

4- بخارپز کردن
ماهی بخارپز بیشتر برای طرفداران سبزیجات که عاشق طعم‌های طبیعی هستند، مناسب است. برای تهیه این ماهی، نیازی به استفاده از روغن نیست. گوشت ماهی در روش بخارپز کردن، عطر و طعم سبزی‌های مختلف را به خود می‌گیرد و فقط افزودن کمی نمک و فلفل سیاه قبل از پخت به آن‌ کافی است. در این روش، ابتدا باید کف تابه را با مقداری سیب‌زمینی حلقه شده بپوشانید.

سپس روی سیب‌زمینی‌ها، یک ردیف هویج حلقه شده، یک ردیف ساقه کرفس خرد شده، ‌یک ردیف فلفل‌دلمه‌ای، یک ردیف پیاز خام حلقه‌شده و یک ردیف برگ سبزی‌های معطری مانند نعناع،‌ جعفری و گشنیز قرار دهید و تکه‌های ماهی را روی این سبزی‌ها بگذارید.

در نهایت هم برگ‌های خردشده کرفس را روی ماهی‌ها بپاشید و در تابه را بگذارید. بعد از گرم شدن تابه، حرارت را به‌اندازه‌ای کم کنید که ماهی و سایر سبزی‌ها آب بیندازند و خوب بخارپز بشوند. در صورت تمایل می‌توانید 2 حبه سیر هم به محتویات تابه اضافه کنید. شما می‌توانید ماهی بخارپز را برای بهبود طعم آن، با کمی روغن زیتون و آبلیموی تازه یا سرکه سرو کنید.

عوارض مصرف قند و شکر,مضرات مصرف شكر و قند,عوارض مصرف قند,خواص و مضرات قند,مضرات مصرف شکر,عوارض شکر,خواص مواد غذایی,آشنایی با عوارض مصرف قند

1_ سركوب سیستم ایمنی بدن.
2_ بر هم زدن تعادل املاح در بدن.
3_كاهش تمركز، بد خلقی و افزایش اضطراب.

4_ كاهش انعطاف پذیری و عملكرد بافتها.
5_ افزایش سطح تری گلیسریدهای خون.
6_ سبب فقر مس و كروم میشود.

7_ تداخل در جذب كلسیم، منیزیم و پروتئینها.
8_ پیری زود رس.
9_ پوسیدگی دندانها و بیماریهای لثه ای.

10_ افزایش چاقی، كلسترول خون و فشار سیستولیك قلب.
11_ كاهش ویتامین E در خون.
12_ كاهش هورمون رشد.

13- كاهش توانایی عملكرد آنزیمها.
14- كاهش ظرفیت یاد گیری – كاهش عملكرد حافظه.
15- بر هم زدن تعادل هورمونها.

16- نقش در ابتلا به بیماری دیابت.
17- سرگیجه و خواب آلودگی.
18- شكر یك ماده اعتیاد آور است.

19- كاهش پایداری عاطفی.
20- میتواند موجب یبوست و یا واریس گردد.
21- میتواند منجر به سرطان پروستات، پستان، تخمدانها و روده گردد.

22- افزایش بیماریهای قلبی – عروقی.
23- سردرد و میگرن.
24- افزایش هورمون استروژن در مردها.

25- افسردگی.
26- میتواند مانند الكل ایجاد مسمومیت كند.
27- باعث افزایش سطح دوپامین، سروتونین و نوراپی نفرین در خون میگردد.

28- میتواند ایجاد سنگ صفرا و سنگ كلیه كند.
29- میتواند آسم و یا آلرژی ایجاد كند.
30- میتواند به ساختار DNA آسیب وارد سازد.

درست کردن سالاد لاغری,طرز تهیه سالاد لاغری,طرز تهیه سالاد رژیمی,درست کردن انواع سالاد,آموزش درست کردن انواع سالاد,ساخت انواع سالاد,آموزش ساخت انواع سالاد

طرز تهیه و روش آماده سازی سالاد توت فرنگی و منداب مناسب برای گیاهخواران

مواد لازم برای تهیه سالاد توت فرنگی و منداب:

مواد لازم برای درست کردن سس مخصوص این سالاد:

طرز تهیه سالاد توت فرنگی و منداب:
اگر کینوآ بسته ای خریداری کردید، طبق طرز تهیه روی بسته آن را بپزید. اگر کینوآ را به صورت فله ای خریداری کردید، برای پخت آن ۱ فنجان کینوآ نپخته را به همراه دو فنجان آب و مقداری نمک داخل یک قابلمه بریزید، در قابلمه را بگذارید و اجازه بدهید جوش بیاید. بعد از اینکه جوش آمد حرارت را کم کرده و برای ۱۵ دقیقه بگذارید آرام بجوشد. بعد قابلمه را از روی حرارت برداشته و بگذارید همانطوری با درب برای ۵ دقیقه بماند.

حالا مواد تشکیل دهنده سس مخصوص را داخل یک پارچ ریخته و خوب تکان بدهید.
وقتی کینوآ پخت آن را روی یک ظرف پخش کنید تا سریع تر سرد شود.

بعد از سرد شدن کینوآ ، آن را در یک کاسه بزرگ ریخته و با سس مخصوص ترکیب کنید. بعد توت فرنگی، بادام، پیازچه، نعناع و منداب را به آن اضافه کرده و خوب هم بزنید.